Inflatie in VS bereikt opnieuw een piek

Ook het oude continent worstelt met het inflatiespook. De geldontwaarding zit ook hier ruim boven de 3%. Steeds meer beleggers stellen zich de vraag of we terug op een situatie van stagflatie afstevenen zoals in de jaren ’70: veel inflatie maar weinig groei.

Haperingen

Laten we eens kijken wat de prijzen momenteel omhoog stuwt. Voor een stuk gaat het om haperingen in de heropstart van de wereldwijde economie na de coronatragedie. Deze kunnen nog een paar maanden aanslepen – lang niet overal is corona in dezelfde mate onder controle – maar zouden daarna toch geleidelijk moeten wegebben.

Torenhoge energieprijzen

Daarnaast zijn er de torenhoge energieprijzen. We lijken hier wel in een soort perfecte storm beland. De fors toegenomen vraag naar gas vanuit China, dat voor een stuk minder afhankelijk wil worden van het sterk vervuilende steenkool, de tegenvallende opbrengsten van windenergie in de voorbije zomer, waardoor de gasvoorraden zich nu op een lager dan gemiddeld peil bevinden; de vrees voor een koude winter, vragen rond de gasbevoorrading vanuit Rusland en peperdure emissiecertificaten: aan redenen geen gebrek om de forse prijsopstoot te verklaren.

Het goede nieuws

Nu het goede nieuws: de meeste van deze factoren lijken tijdelijk. De gasvoorraden worden in hoog tempo terug aangevuld. Poetin laat geen ogenblik onverlet om te beklemtonen de gasbevoorrading van Europa geen strobreed in de weg te leggen. De voorspelde koude winter zou ook gepaard gaan met meer wind, wat goed nieuws is voor de windturbines. En tot slot is er de constructievere houding van de VS ten opzichte van Iran. Een mogelijk akkoord hier zou de derde grootste gasproducent ter wereld terug toelaten volop te exporteren.

Belang fossiele brandstoffen daalt

Bij dit alles mogen we niet vergeten dat de uitgaven voor fossiele brandstoffen een veel kleinere plaats innemen dan vroeger. Ze vertegenwoordigen nog circa 2% van het BBP van de eurozone. In een soort worst case scenario zou dat kunnen stijgen tot 5%, maar zelfs dat percentage blijft onder de niveaus van pakweg 10 jaar geleden.

Een andere potentiële bron van inflatie vormen de lonen. Maar we stellen vast dat de tot nu toe in het vooruitzicht gestelde verhogingen in Europa erg beperkt blijven.

Wat met steunplannen?

Uitkijken wordt het nog naar de impact van de indrukwekkende steunplannen. Europa heeft zo net nog met succes groene obligaties gelanceerd om de energietransitie te faciliteren. Dit geld zal de komende jaren in de reële economie terechtkomen. Hoe groot de impact hiervan zal zijn op de economische groei en de inflatie is voorlopig nog onduidelijk.

Moraal van het verhaal

We achten de kans op een aanhoudend hoge inflatie eerder klein. Wat de impact zal zijn van de hoge energieprijzen op de economische groei, hangt voor een belangrijk stuk af van wat de ECB zal doen. De herinnering aan de ongelukkige reactie op de toenemende inflatie in 2011, die de eurocrisis toen verder uitdiepte, zal de ECB er wellicht van weerhouden al te voortvarend ten strijde te trekken tegen de hogere inflatiecijfers. In dat geval hoeven we niet ook meteen te vrezen voor een forse afkoeling van de economie. Stagflatie zit er het eerstkomende jaar dan ook niet in.