Technologielievelingen zetten een stap terug

De Amerikaanse centrale bank gaf de notulen vrij van haar laatste meeting. En wat bleek? Nogal wat deelnemers aan die meeting toonden zich voorstander van een snellere dan eerder vooropgestelde normalisering van het financieel beleid. Daarbij zou zowel de korte als de langetermijnrente kunnen stijgen. Nu houdt de markt daar wel al voor een stuk rekening mee. Alleen tipt ze daarbij op een heel geleidelijke stijging. Bijgevolg doet iedere aanduiding dat het wel eens sneller zou kunnen gaan dan verwacht duidelijk pijn.

Niet goedkoop

Echt goedkoop staan die Amerikaanse aandelen niet. Vooral de grote technologiegoden staan duur geprijsd. Die hoge koersen vallen alleen te rechtvaardigen in een klimaat waarbij er voor beleggers eigenlijk weinig alternatieven zijn op de beurs. Door de huidige lage rentevoeten in combinatie met de hoge inflatie is dit effectief zo en kom je al snel tot de conclusie dat je met cash of traditionele vastrentende beleggingen weinig verdient.

Hoe tijdelijk is tijdelijk?

Maar als die rente natuurlijk gaat stijgen, dan zou dat kunnen veranderen. Let vooral op de voorwaardelijke wijs. Want om echt aantrekkelijk te worden in de huidige inflatiecontext zou die rente al een heel eind moeten stijgen. En dat is zeer onwaarschijnlijk. Het is ook niet wat de deelnemers aan de Fed-meeting voor ogen hebben. Ze zien het grootste deel van de huidige inflatieopstoot als een tijdelijk fenomeen, ook al hebben ze inmiddels aangegeven dat het begrip “tijdelijk” hier wel wat langer zou kunnen duren dan eerder vooropgesteld.

Amerikaanse economie in bloedvorm

De Amerikaanse arbeidsmarkt herleeft fors. Dit bleek gisteren opnieuw uit de ADP-statistieken in de VS, die voor november 807.000 nieuwe jobs optekenden, bijna het dubbele van wat verwacht werd. Op zich is dit natuurlijk goed nieuws. Het bewijst dat de Amerikaanse economie in goede vorm verkeert. Maar in combinatie met heel wat berichten over niet ingevulde vacatures wijst het ook op een mogelijke krapte van de arbeidsmarkt. Dit zou kunnen leiden tot forse loonsverhogingen, en in het zog daarvan nog meer inflatie.

Iedere medaille heeft twee kanten

En dus houden de Fed-bonzen een slag om de arm. Als het moet, zullen ze sneller ingrijpen dan gepland. Vooral aandelen met torenhoge waarderingen of waarvan de verwachte winst ver in de toekomst ligt – en dat heb je nogal snel met innovatieve technologiebedrijven – krijgen hierdoor klappen. Want die toekomstige winsten worden minder waard als je intussen een pak intrest moet laten liggen. Andere bedrijven, die juist profiteren van het aan de gang zijnde economische herstel, krijgen dan weer de wind in de zeilen. We denken dan aan banken en verzekeraars, energiewaarden, industriële bedrijven en dergelijke meer. Iedere medaille heeft duidelijk twee kanten…