Het summum van reizen is misschien wel de roadtrip. Sommige reizigers voelen daarbij de noodzaak om die indrukken neer te schrijven. Een heel klein deel van hen doen dat op een manier die u toelaat in hun hoofd mee te reizen en zo uw horizon te verbreden.
Enkel in Amerika van Ronald Meeus is zo'n boek dat u op sleeptouw neemt door de oneindige landschappen van de Verenigde Staten. Het is een zeldzame parel. Bij iedere bocht in het landschap vertelt Ronald een verhaal. De auteur en ik ontmoetten elkaar op een podcast waar ik kwam praten over het boek dat ik samen met Koen De Leus schreef, De nieuwe wereldeconomie, en hij over zijn boek. Het gesprek ging verder tot lang nadat de microfoons waren uitgeschakeld.
In zijn allereerste novelle heeft Zafón het klaargespeeld om een instant classic af te leveren.Philippe Gijsel
Begenadigde schrijvers zoals Carlos Ruiz Zafón laten ons reizen door tijd en ruimte en construeren zo een wereld waar we door onze lineaire tijdsopvatting - die onherroepelijk van verleden over heden naar de toekomst loopt - anders niet meer bij kunnen komen. De schrijver van De schaduw van de wind neemt ons mee naar het hart van het oude Barcelona, waar er een begraafplaats is van vergeten boeken. Het boek grijpt u meteen bij de keel en laat u niet meer los tot aan de allerlaatste bladzijde.
In zijn allereerste novelle heeft Zafón het klaargespeeld om een instant classic af te leveren. Het is een werk dat zijn ideeën en beelden over de wereld zal blijven uitstrooien, lang nadat de Sagrada Familia zal zijn voltooid. En dan bedoel ik helemáál voltooid.
Murakami is een van mijn favoriete schrijvers. Van alle romans die ik van hem heb verslonden, en dat zijn ze zo goed als allemaal, hou ik het meest van deze. Het verhaal: Kafka Tamura loopt op zijn vijftiende verjaardag van huis weg om te ontsnappen aan de sombere voorspellingen van zijn onmogelijke vader. Saturo Nakata, een man die zich bezighoudt met het zoeken naar weggelopen katten, is nooit volledig hersteld van een bizar jeugdtrauma. Terwijl deze verhalen zich ontvouwen, praten katten met mensen en vallen vissen uit de lucht. Er wordt ook een brutale moord gepleegd, maar de identiteit van zowel dader als slachtoffer blijft voorlopig een groot raadsel.
Ik zou graag kunnen schrijven zoals Murakami. Ik hoop dat hij de Nobelprijs krijgt voordat hij het tijdelijke voor het eeuwige ruilt. Alhoewel die grens bij hem minder scherp is dan voor de meeste gewone stervelingen.
Dat de wereld op een kantelpunt staat en dat veel gebeurtenissen van vandaag zich tot ver in de toekomst zullen laten voelen, dat voelt iedereen wel aan. Er een referentiekader rond bouwen dat ons toelaat de grote trends te analyseren die ons dreigen te overspoelen, is een andere zaak. Dit boek van Gary Gerstle focust vooral op de (geo)politieke dimensie, en meer bepaald op de val van het neoliberale denkkader. Er zijn veel raakpunten met wat Neil Howe de 'Fourth Turning' noemt: een periode van grote instabiliteit, conflicten tussen en binnen landen en de opkomst van extremistische partijen. Als je via een (r)evolutie van de ene wereld naar een andere gaat, lukt dat nu eenmaal niet zonder geopolitieke volatiliteit. Iets wat zich in de beleggerswereld steevast vertaalt in volatiliteit op de markten. En dan kun je maar beter goed geïnformeerd zijn. Wat dat betreft, zijn er weinig betere startpunten dan dit werk.
U vond dit artikel de moeite?