Overzicht
- Overuren presteren stuurt een signaal uit dat kan leiden tot carrièrekansen en opslag
- Researchers van de Universiteit van Londen bevroegen 50.000 werknemers om dit na te gaan
- Heel hard en/of heel intens werken leidt op termijn tot minder goede prestaties
- Het schadelijke effect van langer en harder werken weegt zwaarder dan de voordelen ervan
- Meer autonomie voor werknemers kan een uitweg bieden
Het blijft lastig om werknemers met vaag afgelijnde jobomschrijvingen te belonen voor het behalen van moeilijk te observeren resultaten.
Hard en lang werken wordt vaak positief gevaloriseerd. Een werknemer die herhaaldelijk langer op kantoor blijft, maakt daardoor meer kans op een promotie of loonsopslag. Voor een mogelijke verklaring kijken we naar Nobelprijswinnaar Jean Tirole, gespecialiseerd in de contracttheorie: het vakgebied van de economie dat het verband tussen risico en beloning bestudeert. Het blijft lastig om werknemers met vaag afgelijnde jobomschrijvingen te belonen voor het behalen van moeilijk te observeren resultaten. Een rationele werkgever kan dan de neiging hebben om de prestaties te evalueren aan de hand van zaken die wél zichtbaar zijn, zoals het aantal gewerkte uren op kantoor.
Inspanning en intensiteit
Een recente studie van de Universiteit van Londen beschrijft de impact van de arbeidsinspanning op de loopbaan en het welzijn van werknemers. De geleverde arbeidsinspanning bestaat uit twee componenten. Enerzijds is er de duur van het werk. Een werknemer die vaak overuren presteert, levert een grotere inspanning. Anderzijds speelt de intensiteit van de geleverde prestatie een belangrijke rol. Een werknemer met een hoge arbeidsintensiteit rondt meer taken af binnen een bepaalde tijdspanne. De lange werkduur speelt vooral bij hogere opgeleiden, de intensiteit is eerder van tel voor lager geschoolden.
Stressfactoren
Beide componenten van de arbeidsinspanning hebben negatieve effecten voor de betrokken werknemer. Langere werkdagen leiden tot een langere blootstelling aan eventuele stressfactoren én kortere rustperiodes tussen de werkdagen. Een hogere intensiteit vermindert de mogelijkheid om lichaam en geest te laten rusten tussen verschillende taken, waardoor de werknemer gedurende de dag minder kans krijgt om te pauzeren. Het gecombineerde, geaccumuleerde effect kan er op termijn voor zorgen dat een vermoeide werknemer minder goed gaat presteren. Zijn loopbaan zou daar dan onder kunnen lijden.
Langere werkdagen zorgen voor een langere blootstelling aan stressfactoren én kortere rustperiodes tussen de werkdagen.Arne Maes
Inzetten op meer autonomie
Avgoustaki en Frankfort bevroegen ruim 50.000 Europese werknemers gedurende de periode 2010-2015. Zij concluderen dat een hogere werkinspanning vaak gepaard gaat met slechtere carrière-vooruitzichten en een lager welzijn van de werknemer. Het zelfschadende effect van langer en harder werken weegt volgens de onderzoekers zwaarder door dan de voordelen ervan. De auteurs pleiten voor meer autonomie voor het personeel. Werknemers die zelf hun werk kunnen indelen zouden minder te lijden hebben onder hoge werkinspanningen. Ze onderschrijven ook de ‘loskoppel’-initiatieven in Frankrijk en Italië, waar recent wettelijk werd bepaald wanneer de werkdag voor bepaalde werknemers er effectief op zit.