Fed en ECB: één strijd, verschillende tactiek

Een ijzersterke Amerikaanse economie staat in de weg van een verder dalende inflatie en het begin van de verlaging van de kortetermijnrente. De voorbije maanden is de Amerikaanse langetermijnrente zelfs verder gestegen.

Voor de ECB lijkt alles OK

Gisteren bleek dat zowel de inflatie als de kerninflatie (zonder voeding en energie) in de eurozone in maart meer gedaald zijn dan verwacht, naar respectievelijk 2,4 en 2,9%. Daardoor lijkt niets nog een eerste renteverlaging in de eurozone in de weg te staan.

Op de markten zijn de beleggers daar zelfs 100% zeker van. Als de huidige evolutie van de inflatie zich verderzet, zal de ECB haar inflatiedoelstelling van 2% volgend jaar bereiken. In de VS ligt dat allemaal een stuk moeilijker.

New York is duur, Wall Street is duurder

Aangewakkerd door de hoop op renteverlagingen door de Fed, ging de S&P 500 10% hoger in het voorbije eerste kwartaal. Dit optimisme heeft de waarderingen van de index naar het hoogste niveau geduwd sinds januari 2022. Anders gezegd: de Amerikaanse sterindex is in meer dan 2 jaar niet zo duur geweest.

Dit positieve sentiment krijgt echter tegenwind van sterke economische cijfers, die de verwachtingen voor renteverlagingen verminderen en de rente zelfs doen stijgen. De Amerikaanse tienjaar rente heeft zijn hoogste niveau bereikt in meer dan vier maanden.

Veerkrachtige markten ondanks stijgende rente

Een economie die op volle toeren draait, solide bedrijfswinsten en het enthousiasme over artificiële intelligentie. Allemaal factoren waardoor Wall Street goed is blijven presteren, ondanks de stijging van de rente.

Maar het risico bestaat dat hoge waarderingen aandelen kwetsbaar kunnen maken als de rentetarieven blijven stijgen. Een hogere rente maakt niet alleen geld lenen duurder voor bedrijven en gezinnen, maar zorgt er ook voor dat "risicovrije" staatsobligaties aantrekkelijker worden in vergelijking met aandelen.

Brengen obligaties meer op dan aandelen?

Eén van de belangrijkste redenen waarom beleggers zich de voorbije maanden weinig aantrokken van de stijgende rente, lag bij de Fed. Die heeft immers meermaals aangegeven dat ze in 2024 zou beginnen knippen in de rente. Maar de sterke economie heeft beleggers doen twijfelen of de centrale bank de rente zoveel zal kunnen verlagen als verwacht.

De markten prijzen nu een aanzienlijk kleinere verlaging in voor dit jaar. In januari gingen ze nog van uit dat er 150 basispunten (of 1,5%) zou afgaan. Nu is dat verschrompeld tot 70 basispunten (0,7%).

De risicopremie voor aandelen is het extra rendement dat beleggen op de aandelenmarkt oplevert ten opzichte van een risicovrije rente, meestal die van staatsobligaties. Voor de S&P500 werd die risicopremie tijdens het eerste kwartaal voor het eerst sinds 2002 negatief in vergelijking met het rendement op tienjarige staatsobligaties.

Een correctie valt dan ook niet uit te sluiten en zou zelfs gezond zijn. De S&P500 is sinds oktober immers niet significant gedaald, hoewel dalingen van 5% of meer historisch gezien gemiddeld drie keer per jaar voorkomen.

Economische indicatoren sturen marktreactie

De marktreactie op de stijgende langetermijnrentes zal afhangen van de vraag of beleggers geloven dat de onderliggende economie sterk blijft en de inflatie blijft afkoelen.

Als de rente stijgt omdat de groei veel sterker is geweest dan verwacht, dan vinden beleggers dat prima. Maar als de groei begint te vertragen en de inflatie stijgt, zullen diezelfde beleggers in hun haar beginnen te krabben en misschien eieren voor hun geld kiezen.