Geen tijd voor een pauze

Gisteren waren de Amerikaanse markten gesloten voor Labour Day. Dan krijgen we meestal ook heel weinig animo te zien op de andere wereldbeurzen. Maar dat was buiten de waard gerekend. Er is klaarblijkelijk geen tijd voor zelfs maar de kleinste rustpauze. In Azië gingen de Chinese en vooral de Japanse beurzen al stevig hoger.

Slecht nieuws is goed nieuws

Vooral de Japanse beursstijging was uitgesproken en werd gedreven door hoop op (nog maar eens) meer stimulus. Ook de Europese beurzen, die vrijdag nog even aarzelden na het veel lager dan verwachtte Amerikaanse banenrapport, hebben tijdens het weekend klaarblijkelijk moed gevat en gingen ook gezwind hoger.

Na twee dagen van bezinning is de redenering hier ook duidelijk: als de economische cijfers wat slechter zijn, duurt het langer voordat de tapering (het verminderen van steunaankopen door de centrale bank in de obligatiemarkten) wordt ingezet en blijft de geldkraan langer open. Dus slecht nieuws is in dit geval goed nieuws. Diezelfde conclusie hadden de Amerikaanse beurzen vrijdagavond al getrokken, want toen waren bij het slot de verliezen ook al zeer beperkt.

Het moet niet meer herhaald worden dat dit meer dan ooit een markt is die gedreven wordt door centrale banken, extreem lage rentes en zeeën van liquiditeiten. En het lijkt er niet op dat dit snel zal veranderen.

Wat zegt Christine?

Donderdag is de ECB aan de beurt. Het zou ons zeer sterk verbazen mocht ze iets anders zeggen dan “we blijven kwantitatief versoepelen en de rente blijft nog zeer lang laag” en “ook al is de inflatie boven onze doelstelling, ze is net als in de VS van tijdelijke aard”. De vraag is vooral of ECB-voorzitter Christine Lagarde deze boodschap even overtuigend weet te brengen als Fed-voorzitter Jerome Powell onlangs in Jackson Hole. Maar we vermoeden van wel. De status quo blijft dus behouden en dat vinden de aandelenmarkten prima.

Supercyclus

In de wereld van de grondstoffen ging de aluminiumprijs op zijn hoogste niveau in 10 jaar postvatten. Dit komt door de onrust in Guinee, een belangrijke exporteur van bauxiet. Dit geeft nog maar eens aan dat heel veel grondstoffenmarkten bijzonder krap zitten en er niet veel ongelukken aan de aanbodszijde nodig zijn om forse prijsstijgingen te veroorzaken. Dat heet een supercyclus.