Nog maar eens de Fed

Dan is het natuurlijk zoeken naar redenen. Meest naar voren geschoven: het vaccin van Pfizer. Dat heeft nu een volledige goedkeuring gekregen van de regelgever en zou zo het vaccinatieproces moeten versnellen. Dat zal er zeker iets mee te maken hebben. Maar we houden het toch vooral op de woorden van Robert Kaplan van de Federal Reserve. Die gaf eind vorige week aan dat hij misschien bereid is van mening te veranderen en toch niet aan te dringen op een snelle tapering (de afbouw van de massale obligatie-aankopen door de Fed).

Haviken versus duiven

Om het even te duiden, Kaplan zit eerder in het kamp van de haviken, de leden van de FOMC (Federal Open Market Committee dat de beslissingen neemt over het monetaire beleid) die een iets minder soepel monetair beleid voor staan. Hun tegenhangers zijn de duiven. Maar dat is allemaal relatief. Wij zouden hem eerder beschrijven als de meest havikachtige van de duiven of een duif met een heel klein havikachtig knikje in zijn snavel. Want de hele club is het er nog steeds mee eens dat alle rentes op nul staan en dat er per dag vier miljard USD in het systeem wordt geduwd. Dat terwijl de inflatie met 5% toch wel een klein beetje boven de doelstelling van 2% zit.

Impact van de deltavariant op het economisch herstel

Maar ook al zijn de verschillen klein, het is nuttig om twee kampen te hebben, omwille van twee redenen. Ten eerste geeft het de indruk dat er heel hard wordt nagedacht en gediscussieerd voor de communicatie van de uiteindelijke conclusie. Eén die altijd op hetzelfde neerkomt: we houden de rente op nul en we blijven injecteren. En misschien nog belangrijker: als je iets meer havikachtige duiven hebt, is de marktimpact groter wanneer die zeggen dat ze misschien toch nog beter wat wachten. Dat is zo een beetje wat er de afgelopen 48 uur in de markt is gebeurd en waar we gisteren de marktimpact van zagen. Paradoxaal genoeg wordt de verspreiding van de deltavariant, op menselijk vlak natuurlijk verschrikkelijk, goed nieuws voor de markten. Want het is het perfecte excuus om te zeggen dat het economische herstel in gevaar is en dat massale monetaire ondersteuning nodig blijft.

Wordt Jackson Hole een maat voor niets?

Mister Market lijkt er nu vanuit te gaan dat we aan het einde van de week uit het virtuele Jackson Hole weinig nieuws zullen horen: “Er is duidelijk economisch beterschap, maar er zijn nog risico’s aan het herstel vooral door de deltavariant. Onze doelstellingen op het gebied van arbeidsmarktbeleid zijn nog niet gehaald en de inflatie loopt inderdaad op maar die is van voorbijgaande aard. Op een bepaald moment zullen we moeten gaan taperen, maar dat moment is nog niet nu.”

Als het iets in die lijn is, zullen de stieren er vrede mee nemen. Als het natuurlijk toch iets havikachtiger zou zijn, kan er wat ontgoocheling zijn. Daarvoor zullen we het einde van de week moeten afwachten. Voor de technici onder ons, de kleine correctie van vorige week vond steun op het 50-daags gemiddelde waarvan we nu opveren. Dus technisch gezien is de stijgende trend nog steeds intact.

Cash blijft extreem onaantrekkelijk

Maar wat het vrijdag ook wordt, we blijven in een wereld van negatieve reële rentes, waar cash extreem onaantrekkelijk is en het geld dus logischerwijze naar de reële activa zal blijven vloeien. Of we de komende maanden nu een kleine tapering-correctie krijgen of niet, maakt niet zo veel uit. Want als de markten en de economie net iets te veel kraken, zal de Federal Reserve niet lang wachten om het monetaire beleid opnieuw soepeler te maken. Dat is de logica waar we al vele jaren inzitten. En we zien niet onmiddellijk hoe die zal of zelfs kan wijzigen. Maar dat neemt niet weg dat we aandachtig en waakzaam moeten blijven…