Einde van een tijdperk

Wanneer we de marktvooruitzichten analyseren, ziet het er ook niet naar uit dat het snel zal terugkeren.

Van deflatievrees…

Na de financiële crisis van 2008 deed de Amerikaanse centrale bank er alles aan om de inflatie omhoog te krijgen. U leest het goed: toen was de inflatie veel te laag en soms zelfs negatief. Als de prijzen voortdurend dalen –  bekend als 'deflatie' – creëert dit een vicieuze cirkel voor de economie. Als de consumenten verwachten dat de prijzen dalen, stellen ze aankopen uit tot later omdat die dan goedkoper zullen zijn.

De voorbije jaren bestreden de Fed en de andere centrale banken dat fenomeen met ultralage tot zelfs negatieve rentevoeten om zo de consumptie te stimuleren.

…naar inflatieangst

Maar in de nasleep van de pandemie en het conflict in Oekraïne begon de inflatie vorig jaar de pan uit te swingen. En dat verplichtte de Fed en haar collega’s om hun jarenlange beleid van lage rentevoeten helemaal om te keren.

Dat beleid van rentestijgingen begint nu vruchten af te werpen, maar dit zou het begin van een nieuw tijdperk kunnen aankondigen. Eén dat gekenmerkt wordt door inflatie die hoger is dan de klassieke doelstelling van 2%, een lage werkloosheid en positieve economische groei.

Money for nothing

Dat impliceert een ingrijpende verschuiving van de rentevooruitzichten die lange tijd hoog kunnen blijven. Het heeft ook gevolgen voor het beleid, het bedrijfsleven en de man op de straat. Hoewel hogere rentevoeten goed nieuws zijn voor spaarders en obligatiebeleggers, zijn de economische spelers de afgelopen 15 jaar gewend geraakt om zo goed als niets te betalen voor geld.

De overgang van bijna gratis naar duur geld kan gepaard gaan met de nodige onzekerheid op de financiële markten. Ook voor de economie is het nog niet duidelijk wat de gevolgen zullen zijn. Eén ding is zeker: er staat ons nog behoorlijk wat volatiliteit te wachten.