Europese banken: van onvoldoende naar onderscheiding

Spectaculaire klim uit de put

De financiële sector is met 22,5% marktkapitalisatie veruit de grootste in Europa. Vorig decennium bleek die sector bovendien een toonbeeld van het oude continent. In de nasleep van de grote bankencrisis in 2008, leek die ten dode opgeschreven. Zelfs na die crisis verloor de financiële sector tussen 2010 en 2020 meer dan de helft van zijn beurs waarde.

Wie de beurscijfers niet van kortbij opvolgt, zal verbaasd opkijken van de rendementen van de Europese banken sindsdien. De afgelopen 5 jaar wonnen de bankaandelen gemiddeld 33% per jaar! Grofweg het dubbele van de zo bejubelde Amerikaanse S&P500. En ondanks de volatiele maand april, kunnen ze datzelfde groeiritme ook in 2025 tot nog toe aanhouden. In schril contrast met die S&P500 die uitgedrukt in euro nog 5% in het rood staat.

Blijft dat houdbaar?

Eindelijk weer een stabiele rentemarge

Traditioneel halen banken winst uit het renteverschil tussen wat zij op lange termijn uitlenen aan hun klanten (bv. woonleningen) en wat de spaarders krijgen om hun geld op korte termijn ter beschikking te stellen. Dat was uiteraard moeilijk met een negatieve  langetermijnrente zoals 4-5 jaar geleden. De 3,13% op een Belgische staatslening vandaag, is op dat vlak een wereld van verschil. Zeker ook omdat de kortetermijnrente samen met de inflatie de afgelopen jaren flink gedaald is. Zo halveerde de Europese centrale bank zijn deposit rente het afgelopen jaar.

Dat is een trend die onze specialisten alvast op korte termijn niet zien veranderen. Kijk maar wat Moody’s vrijdag deed in Amerika. Uit bezorgdheid over de overheidsschuld schrapte het ratinghuis de AAA-rating (= maximumscore) op Amerikaans staatspapier. Een lagere rating kan een hogere rentevoet tot gevolg hebben. En de USA is zeker niet het enige land met een grote staatsschuld. De langetermijnrente zien we dus niet spectaculair dalen.

De kortetermijnrente kan wel nog naar beneden. Een recessie is wel niet ons basisscenario, maar zorgen om stagflatie in Amerika, dalende olieprijzen en een inflatie kort bij de 2%, maken dat de centrale banken ruimte hebben voor verdere renteverlagingen. Zeker de Europese economie kan die steun best gebruiken.

Beide evoluties maken dus dat de rentemarge voor de banken de komende maanden nog wat groter en winstgevender zal worden.

Minder provisies dankzij verbeterende economie

Maar er is meer dan de rentemarge alleen. Duitse en Europese stimuliplannen zullen de komende jaren voor een groei van de economie moeten zorgen. Dit vertaalt zich nu al in meer leningen die worden aangegaan. Dit terwijl onder andere de strengere regels uit het verleden tot gevolg hebben dat de provisies voor wanbetalingen lager liggen dan vroeger. Als de Europese economie uit haar put klimt, zullen die cijfers zeker niet verslechteren. De lage werkloosheid is positief voor zowel de consumentenkredieten als de loonlast die de grootste kost blijft voor de sector.

Bovendien blijven financiële instellingen buiten het vizier van de tarievenoorlog. In een wereld van verandering, kan de stabiliteit van de banken enkel maar een pluspunt zijn. Een stabiliteit die zich ook vertaalt in gezondere balansen en een meer dan gunstig dividend.

Faire waardering 

De banken zijn niet langer uitzonderlijk goedkoop. Gemeten naar de winstvooruitzichten, zitten de bankaandelen nu ongeveer op het niveau van hun lange termijn gemiddelde. Maar dat blijft veel lager dan andere sectoren of regio’s. De spectaculaire koersevolutie  aanhouden lijkt moeilijk, maar alle ingrediënten blijven aanwezig om de positieve trend verder te zetten.