Fed maakt zelfde analyse als belegger

Best pover

Zoals verwacht wijzigde de Amerikaanse centrale bank gisteren haar monetaire politiek niet. Ze houdt de beleidsrente dus binnen de huidige vork van 4,25-4,50 procent. Maar in haar toelichting erkent ze wat voor iedereen duidelijk is: de Amerikaanse economie vertoont tekenen van vertraging, terwijl een verdere daling van de inflatie eerder onzeker te noemen is.

Zo voorspelt ze dit jaar een inflatie van 2,7%, wat nauwelijks onder de vorige week gepubliceerde 2,8% ligt. De Amerikaanse economische groei ziet de Fed dit jaar dan weer  terugvallen naar 1,7%. En dat is naar Amerikaanse normen best pover.

Nog twee renteverlagingen

Om de economie te ondersteunen gaf Powell te kennen dit jaar nog een tweetal rentedalingen te zullen doorvoeren. Dat is minder dan waar de meeste beleggers voorheen op rekenden. Toch werd het bericht goed onthaald. Beleggers vinden het namelijk geruststellend dat hun Fed-voorzitter ongeveer dezelfde analyse maakt als zijzelf.

Al laat Powell daarbij om begrijpelijke redenen iedere verwijzing naar het beleid van de nieuwe Amerikaanse president achterwege. Maar voor de markt is het wel degelijk het  gegoochel met invoertarieven en de bijzonder drastische afslanking van het overheidsapparaat die de Amerikaanse groeimotor vandaag doen sputteren.

Importtarieven naar hoogste peil in 90 jaar?

Na de correctie van begin maart dobbert de Amerikaanse beurs een beetje stuurloos op en neer. De vraag is wat haar weer omhoog zou kunnen jagen. Vandaag zijn het vooral de uit de pan swingende importtarieven en de tegenmaatregelen van andere landen die veel onrust creëren.

Zo is het gemiddeld toegepaste  Amerikaanse importtarief dit jaar al gestegen van 2,3% naar 8,5%. Hert ratingbureau Fitch schat dat daar nog eens een 15% voor Europa, Canada en Mexico zullen bijkomen en een 35% voor China. In kringen van de president horen we vaak nog hogere percentages.

Maar laten we nu eens even aannemen dat na alle dreigementen, het terugschroeven van dreigementen, of het versterken van diezelfde dreigementen, Fitch het toch min of meer bij het rechte eind heeft. Dan zou dit het gemiddeld toegepaste tarief opdrijven naar 18%, het hoogste peil in 90 jaar.

Wachten op een metamorfose

Het idee alleen al maakt een hoop mensen heel onzeker. En al kan de president niet meer herverkozen worden, zijn populariteit wil hij wellicht niet kwijt. En zijn kar keren, daar is hij ook niet te beroerd voor. Het valt dan ook niet uit te sluiten dat uit de mistbank van plotwendingen plotsklaps een president zal verschijnen die een hele andere koers vaart . En ons daarbij zal vertellen dat dit altijd al zijn bedoeling was.

Het hele verhaal

Een belangrijk deel van de huidige correctie heeft een politieke ondertoon. En aangezien die politiek bruusk kan veranderen, hoeven we niet te wanhopen wat onze Amerikaanse aandelen betreft. Al dienen we daar meteen aan toe te voegen dat dit niet het hele verhaal is. Een deel van de huidige correctie is ook toe te schrijven aan de toenemende vragen rond de waardering van de zogenaamde Magnificent 7, de bedrijven die de voorbije twee jaar alle enthousiasme rond artificiële intelligentie quasi gemonopoliseerd hebben.

Nvidia-topman  Jensen Huang mocht dan wel voor een uitverkocht stadion  met de flair van een superster zijn nieuwste generatie halfgeleiders voorstellen, op de beursvloer maakte dat niet zo gek veel indruk.

Het afkoelende enthousiasme is voor een stuk gelinkt aan Trumps invoertarieven. Die dreigen niet alleen op de koopkracht te wegen van Joe Sixpack, de gemiddelde Amerikaanse consument, maar ze maken ook de bouw van nieuwe datacenters fors duurder. En die centers zijn de motoren van de AI-revolutie.