Kies voor reële activa

Wat gaat de tijd snel. We hebben nog maar net de kerstversieringen opgeruimd of het jaar is alweer half. Op dit ijkpunt is het altijd goed om terug te kijken over de 6 maanden die schijnbaar zijn voorbij gegleden. Maar vooral vooruit te blikken naar de maanden van het jaar die nog resten.

Een sterke eerste jaarhelft

Na de twee supersterke maanden november en december vorig jaar, was ook de eerste helft van dit jaar, en dan vooral het eerste kwartaal, sterk. Dit bewijst nogmaals dat (volledig) uit de markt stappen na een iets moeilijkere periode (herfst 2023) nooit een goed idee is.

We blijven voor een stuk in het Goudlokje-scenario zitten met een economie die vooral in Amerika verrassend sterk blijft, maar waarbij toch de inflatie langzaam maar zeker naar beneden komt. Daarenboven blijven de bedrijfswinsten sterk, wat de aandelenmarkten in de eerste jaarhelft behoorlijk wat zuurstof gaf.

Het is duidelijk dat AI met stip het thema van de eerste jaarhelft was. Dat de technologie lievelingen ook in termen van rendementen de kar trokken, zal dan ook niet verbazen. Gelukkig zagen we in de eerste helft van het jaar de aandelen stijgen over een breder front, waarbij achtergebleven groepen, sectoren, landen en thema’s ook aan het feest deelnamen. Een paar voorbeelden hiervan zijn beursgenoteerd vastgoed, alternatieve energie, China en kleinere (waarde) aandelen.

Een iets meer onzekere start voor de tweede jaarhelft

Tot een goede maand geleden wisten tegen deze achtergrond de Europese aandelenindexen hun Amerikaanse tegenhangers, die nochtans barstensvol zitten met technologiewaarden, bij te benen.

Toen de Europese verkiezingen echter nieuwe geopolitieke onzekerheden naar het oude continent brachten, moesten de Europese indexen de rol wat lossen en kwam er tijdelijk een einde aan de verbreding van de markt.

Je hebt de toegenomen geopolitieke onzekerheid in Europa nu; later in het jaar ook in Amerika met de Amerikaanse presidentsverkiezingen en eigenlijk in de hele wereld. Daarnaast nemen de markten momenteel een eerder afwachtende houding aan omwille van de renteonzekerheid.

Renteverlagingen, maar later

De zo verhoopte renteverlagingen door de centrale banken blijven voorlopig grotendeels uit. Recent verlaagde de ECB wel voor een eerste keer haar rente met 25 basispunten. De Verenigde Staten gingen echter het jaar in met een verwachting van 6 tot 7 renteverlagingen waarvan we de eerste nog effectief moeten zien. Het zal voor dit jaar bij 1 of twee blijven. Het is wel eerder uitstel dan afstel. Zo zien we de renteverlagingen pas in 2025 op kruissnelheid komen. De inflatie blijft zijn dalende tendens behouden. We wisten altijd al dat na de eerste relatief gemakkelijke daling van die inflatie, het laatste stuk richting twee procent moeilijker zou zijn. Maar moeilijk gaat ook.

Naar een verbreding van de markt

Zoals we al vaker schreven: in de beleggingswereld speelt rente de rol van zwaartekracht. Als die rente laag is, gaat alles een stuk gemakkelijker. En wanneer de rente naar beneden komt, zien we de verbreding van de markt zich ook verder zetten. Daarbij blijven we inzetten op een gezonde mix tussen technologie en niet-technologie waarden. Want de afgelopen jaren leren ons ook dat de technologiesector volledig negeren zeker niet zonder risico is.

Tijdens de zomermaanden kan de volatiliteit en de onzekerheid nog wat aanhouden. Maar zowel de beurs als de economische cyclus blijven momenteel gunstig georiënteerd.

Een wereld vol schulden

Vanuit beleggingsperspectief is het natuurlijk belangrijk om verder dan 6 maanden vooruit te kijken. En daar is het beeld een stuk duidelijker.

We kijken naar een wereld die de komende jaren een stuk volatieler, onzekerder zal zijn. En vooral meer inflatie zal kennen. De overheden torsen grote hoeveelheden schulden. En om die min of meer beheersbaar te houden, zullen ze mogelijk de inflatie wat boven hun doelstelling van 2% houden en ons de 3% of 4% proberen te verkopen als 2%. Dat is nog eens niet zo moeilijk. Ze zullen stellen dat ze streven naar gemiddeld 2%. En omdat de inflatie jaren onder de twee is geweest, mag het er nu een hele tijd boven zijn. Als ze daarbij de rente onder de inflatie houden krijg je financiële repressie. Een situatie waarbij het geld aan een snel tempo minder waarde krijgt.

Een spelletje monopoly

Hoe moeten we ons in zo een wereld positioneren? Laat me dat illustreren aan de hand van een spel monopoly dat we allemaal hebben gespeeld als kind, student en/of met onze kinderen en kleinkinderen.

Daarbij zijn twee scenario’s mogelijk. In het eerste geval krijgt iemand, meestal door geluk, de belangrijkste straten in handen en is het spel uit.
In het tweede scenario zijn de straten gelijkmatiger verdeeld. En dan blijft het spel duren. Iedere keer als een speler voorbij start komt, krijgt hij extra geld, waardoor er meer en meer geld op tafel komt.

Het spel duurt en duurt en een aantal biertjes of wijntjes later raakt de kas, de bank leeg. Typisch begin je dan op papiertjes getallen te schrijven om extra geld te maken. Maar ook dit helpt meestal niet, want de hoop geld wordt groter en groter en het spel geraakt maar niet uit.

Wat is de moraal van dit verhaal? Een van mijn mentoren heeft eens ooit, lang geleden, gezegd: in een economie is het niet zo belangrijk wat een brood kost, maar hoeveel broden er zijn.

Kiezen voor reële activa

Bij monopoly is het net zoals in het echte leven niet zo belangrijk hoeveel geld er op tafel ligt, maar van wie de huizen, straten en hotels zijn. Vertaald naar de reële wereld hebben we het over vastgoed, bedrijven, aandelen, goud, wijn en oldtimers, om er een paar te noemen. Dit zijn allemaal tastbare dingen: reële activa.

We gaan naar een wereld waar (cash) geld bijzonder onaantrekkelijk is omdat de waarde, de koopkracht, ervan zakt terwijl je ernaar kijkt. En waar investeringen op langere termijn interessanter dan ooit zijn, ondanks de grotere geopolitieke onzekerheid.

Alweer iets om ergens op een strand, in de bergen of op een zomers terras over na te denken.