Van Trump-roes naar Trump-blues

Trump-rally weggespoeld

De Europese en Amerikaanse beurzen sloten de week af op een positieve noot. Dat neemt niet weg dat zij over de vijf voorbije werkdagen terrein inleverden. De zogenaamde Trump-rally is nu volledig weg geërodeerd. En dat zegt veel over de gewijzigde visie van de markt op wat Trump nu echt van plan is.

Een heel eigen lezing

Het initiële enthousiasme van Wall Street rond Trumps verkiezingsoverwinning was voor een belangrijk stuk te wijten aan de toch wel heel eigen lezing van diens programma. Daarbij werd ervan uitgegaan dat Trump in de eerste plaats zou inzetten op minder belastingen en minder regels. Kortom, de traditionele recepten om een economie aan te zwengelen, ook al konden ze – in het geval van Amerika- de begroting verder in het rood drijven.

De importtarieven zag men omwille van de vele nadelen voor de Amerikaanse consument en  de economie veeleer als een onderhandelingsinstrument, en geen doel op zich. Naar immigratie toe, verwachtten velen slechts beperkte of symbolische maatregelen, bedoeld om Trumps achterban te sussen. Want aardig wat Amerikaanse sectoren, zoals de landbouw en de ouderenzorg, kunnen die migranten best gebruiken.

Vertrouwen van Amerikaanse consument krijgt flinke deuk

Na 50 dagen Trump II geloven nog weinigen in deze zeer optimistische lezing. De belastingverlagingen en de deregulering zijn nog niet echt op de voorgrond gekomen. In de plaats daarvan kregen we een brutale en fel gecontesteerde afslanking van het overheidsapparaat en een ongeziene golf van invoertarieven. Als alles wat al afgekondigd of in het vooruitzicht gesteld is, ook daadwerkelijk wordt geïmplementeerd, krijgt de VS de hoogste tolmuren sinds de Grote Depressie van de jaren dertig. Geen wonder dat de Amerikaanse consument zich zorgen begint te maken over de inflatie en het vertrouwen van diezelfde consument een flinke deuk krijgt. Want inflatie betekent minder koopkracht.

Het goede nieuws

Het goede nieuws is dat dit alles met een vingerknip kan veranderen. Trump hoeft alleen uit een ander vaatje te tappen. Maar wat zal hem daartoe bewegen? Voorlopig heeft de president nog maar weinig ingeboet aan zijn initiële populariteit. De vraag is hoe lang dat nog zal duren. Wanneer de Amerikanen zijn beleid te hard in hun portemonnee beginnen te voelen, zullen ze zich wellicht niet langer laten paaien met het feit dat dit alles slechts een “transition” is en hun president bezig is met zaken die “very big” zijn.

Een beslissende week voor Duitsland 

Ook Duitsland heeft zijn zevenmijlslaarzen aangetrokken. Nu dinsdag zal de aanstaande kanselier Merz proberen zijn investeringsplannen door het parlement te jagen. Vorige week heeft hij zich verzekerd van de steun van de Groenen. Samen met de toekomstige coalitiepartner SPD heeft hij zo de benodigde tweederdemeerderheid. Tenminste deze week nog, want volgende week wordt het nieuwe parlement geïnstalleerd en daar hebben uiterst links en rechts samen een blokkeringsminderheid. Ook in eigen rangen heeft de CDU/CSU nog wat masseerwerk. Maar als dat lukt, zullen we een Duitsland zien dat zijn reserves ten volle kan aanwenden om het land een nieuwe infrastructuur te geven en zijn defensie-inspanningen aanzienlijk op te drijven. Het vooruitzicht daarop heeft de Europese langetermijnrente en de waarde van de euro de afgelopen twee weken aardig doen stijgen.