Wachten op de Amerikaanse inflatiecijfers

Hoe hardnekkig is de inflatie?

Vandaag om half drie krijgen we nieuwe inflatiecijfers uit Amerika op ons bord. De vorige werden niet echt gesmaakt. En de evolutie van de producentenprijzen, de prijzen aan de fabriekspoort zeg maar, lieten gisteren niet meteen het beste vermoeden. De inflatie is hardnekkiger dan verwacht. En dus zit een ontspanning van de monetaire politiek er op korte termijn niet in. En dat maakt nogal wat aandelenbeleggers wanhopig. We zitten duidelijk nog in de afkickfase.

Beurzen zijn jarenlang verwend door centrale banken die ieder probleem wegspoelden met een lavement van goedkoop geld. Maar nu het inflatiespook uit de fles is, kan deze remedie niet langer zonder gevaar worden gebruikt. Beurzen zullen dus hun inspiratie elders moeten zoeken om hoger te fietsen. Maar met de bakken onzekerheid om ons heen, valt dat niet echt mee. Ook al krijgen we hier en daar toch positief nieuws voorgeschoteld. Zo bleek de Europese industriële productie in augustus zo’n 2,5% gestegen te zijn ten opzichte van een jaar eerder, en dat ondanks de exorbitante energiefactuur.

De Hang Seng blues

Niet alleen op de Europese en Amerikaanse beursvloer laten beleggers het hoofd hangen. In Hongkong staat de Hang Seng index terug op het niveau van 11 jaar geleden. Naast de coronaperikelen, of beter gezegd de massale lockdowns waarmee deze in China bestreden worden, spelen ook de toenemende spanningen met de VS een belangrijke rol. We evolueren naar een multipolaire wereld. De Amerikaanse hegemonie wordt uitgedaagd door China, niet alleen de economische nummer twee, maar ook een land dat sinds de financiële crisis steeds uitdrukkelijker uitpakt met zijn eigen economische  model. Daarbij moet het particulier belang wel eens wijken voor opvallende overheidsinterventies, steevast doorgevoerd in de naam van het algemene belang.

Bij heel wat buitenlandse beleggers wekt dit een zekere terughoudendheid. En dat wordt er niet beter op nu Biden met allerlei maatregelen komt die moeten voorkomen dat China de Amerikaanse technologische suprematie bedreigt. Sommigen zien in die tweestrijd het einde van de globalisering. Maar dat is wellicht een brug te ver. Wij zien China ook morgen nog fungeren als de fabriek van de wereld. Maar hier en daar zal die globalisering wel worden aangepast aan de nieuwe politieke situatie. Nationale of in het geval van Europa regionale veiligheid komt nadrukkelijker op de voorgrond. Daarbij moet men niet alleen aan militaire uitgaven denken. Ook het garanderen van de bevoorrading en het definiëren van strategische sectoren ligt in die sfeer. Dit zal de handelsstromen ongetwijfeld voor een stuk verleggen. Met winnaars en verliezers.