Was Amerikaans arbeidsrapport echt zo slecht?

Bank of Japan kalmeert gemoederen

Veel van de plotse koersdalingen in het begin van deze week werden toegeschreven aan het terugdraaien van zogenaamde carry trades. Beleggers die hun activa kochten met geld dat ze tegen een lage intrestvoet in yen geleend hadden, werden verrast door een Japanse centrale bank, die zich plots bijzonder strijdvaardig toonde om met renteverhogingen de wegglijdende yen er terug bovenop te krijgen. Dit laatste lukte wonderwel, maar het maakte de financiering van de betrokken beleggers plots  veel duurder. En dus zagen een aantal onder hen zich verplicht om de activa die ze gekocht hadden, massaal terug te verkopen. Met de gekende gevolgen.

De voorbije dagen leefde de vrees dat nog andere beleggers misschien tot een verkoop zouden moeten overgaan, als de centrale bank haar beleid verder zou verstrakken. Maar gisteren liet een ambtenaar van die centrale bank weten dat, gelet op de onrust op de markten, zulks niet meteen te verwachten valt.

Amerikaans arbeidsrapport krijgt tweede lezing

Ook het zwakke Amerikaanse  arbeidsrapport krijgt nu een tweede lezing. Daarbij komt aan het licht dat het vooral de stopzetting van tijdelijke contracten was, die de werkloosheidscijfers de hoogte indreef. Ook de weersomstandigheden in bepaalde delen van de VS droegen daar hun steentje toe bij. En dat is een incidenteel,  geen structureel gegeven. Onder de mensen met een vast contract ligt het aantal ontslagen bovendien nog steeds historisch laag.

De ene zijn dood is de ander zijn brood…

De pessimistische geluiden die hier en daar opborrelen uit de Amerikaanse kwartaalresultaten, worden vaak geïnterpreteerd als een versterking van de boodschap  die het zwakke arbeidsrapport bracht. Dat was gisteren niet anders toen Disney waarschuwde voor teruglopende bezoekersaantallen in zijn pretparken en daarmee de late handel op Wall Street verpestte.

Toch is dit slechte nieuws niet altijd zo eenduidig te extrapoleren naar de hele economie. Vaak spelen heel bedrijfsspecifieke factoren. Zo zijn er bijvoorbeeld bedrijven die met de oplopende inflatie als riedel hun prijzen de voorbije jaren fors opgetrokken hebben. Misschien zelfs te fors, in de zin dat ze dit nu beginnen voelen in hun verkoopvolumes.

In hun communicatie hebben zij vaak de neiging dit toe te schrijven aan een verzwakkend consumentenvertrouwen. Terwijl in werkelijkheid die consument gewoon voor een goedkopere concurrent kiest. Hier speelt dus het oude adagio: de ene zijn brood is de ander zijn dood. Wat mee kan verklaren waarom in hun totaliteit, de Amerikaanse kwartaalresultaten in harde cijfers eigenlijk best OK zijn.

Federal Reserve goed gewapend om economie te helpen

Ja, er zijn tekenen dat de Amerikaanse economie afkoelt, (sommigen zullen zeggen “normaliseert”) maar daarom direct van  een recessie spreken, is misschien wat voorbarig. Ook al omdat de Amerikaanse centrale bank, nu de inflatie onder de 3% zit, over de mogelijkheid beschikt om de rente zo nodig fors naar beneden te halen en zo de economie van extra zuurstof te voorzien.