Aandelen blijven aan zet, maar sectorrotatie wenkt

Einde van langste shutdown uit Amerikaanse geschiedenis

De langste shutdown uit de Amerikaanse geschiedenis zit erop. Maar liefst 43 dagen bleven heel wat overheidsdiensten gesloten en dat tot er in het Congres een akkoord kon gevonden worden. Dat akkoord werd uiteindelijk bereikt rond een overgangsbegroting, geldig tot eind januari.  Ongetwijfeld zal de shutdown zijn sporen nalaten in een aantal economische indicatoren, zoals bijvoorbeeld het BBP. Net als de toltarieven zal het ervoor zorgen dat die indicatoren moeilijker te interpreteren zijn. Door de shutdown zullen vermoedelijk ook een aantal statistieken niet kunnen aangeleverd worden. En daar zitten onder andere de arbeidsrapporten tussen die de Amerikaanse centrale bank gebruikt om haar rentebeleid uit te stippelen. Allemaal heel vervelend, maar op Wall Street had het weinig impact.

AI-boom drijft steeds meer op schulden

Op de beursvloer leken ze zich de voorbije week vooral vragen te stellen bij de waarderingen van een aantal AI-giganten. Vooral de immense bedragen die worden uitgegeven aan de verdere uitbouw van datacenters geeft een aantal waarnemers te denken. Ook al omdat die steeds meer met schulden gefinancierd worden. Meta sloot in oktober een financieringsdeal van 27 miljard USD die het onderbracht in een aparte entiteit (een zogenaamd SPV of Special Purpose Vehicle). Oracle sleept ondertussen bijna 96 miljard USD schulden achter zich aan. De tijd dat deze tech- en internetbedrijven hun investeringen netjes via opgespaarde winsten financierden, ligt duidelijk achter ons.

Zolang de gefinancierde investeringen het gewenste rendement opbrengen, is dat allemaal geen probleem. Maar wat als dat rendement het laat afweten?  Tot nu toe reden de AI-groten een quasi foutloos parcours. Het wordt uitkijken of dat met de kwartaalresultaten van Nvidia, nu woensdag, zo blijft.

Sectorrotatie

Als belegger liet je tot nu toe aardig wat geld liggen, als je die AI-goden uit je portefeuille bande. Maar ze blijven in de gaten te houden. En ondertussen wat diversifiëren naar beloftevolle maar minder dure vogels in de AI-gerelateerde sectoren of elders, kan zeker geen kwaad. Die gedachte waarde vorige week ook op Wall Street rond. Er was sprake van een sectorrotatie waarbij Nasdaq-grootheden werden ingeruild voor meer defensievere groeiers zoals farma.

Toltarieven onder de loep

Ondertussen buigt het Amerikaanse Hooggerechtshof zich over de geldigheid van de door Trump per land of algemeen afgekondigde importtarieven. De president beroept zich daarbij op een in 1977 door het Congres goedgekeurde wet. Die geeft hem de bevoegdheid om dit soort toltarieven te heffen, wanneer er sprake is van een nationale urgentie of noodsituatie. Nogal wat leden van het Hooggerechtshof vragen zich af of het simpele feit van een handelsdeficit onder de notie noodsituatie onder te brengen is.

Een administratieve nachtmerrie

Mocht het Hooggerechtshof de tarieven herroepen, dan zou dit alvast een administratieve nachtmerrie veroorzaken. De tarieven hebben de Amerikaanse schatkist dit jaar al zo’n 225 miljard USD opgeleverd, bijna het drievoudige van wat ze vorig jaar rond deze tijd hadden binnengebracht. Stel u voor dat daar een belangrijk deel van zou moeten teruggestort worden. Dat wordt een helse klus, waarop de Amerikaanse administratie niet meteen is voorbereid. En het dreigt de Amerikaanse begroting er nog een stuk bekaaider te doen uitzien dan nu al het geval is.

Wat als…

Of een nietigverklaring van de tarieven Trumps beleid fundamenteel zal veranderen is ook nog de vraag. Want de president beschikt nog over een hele batterij andere wetten die hij kan inroepen om met andere heffingen toch weer geld in het bakje te krijgen (bijv. door heffingen op producten of sectoren).

Al is het mogelijk dat in de loop van de volgende maanden zijn interesse voor deze tarieven toch wat zal verzwakken. Binnen een jaar zijn het midterms in de VS. En al lijkt de impact van de heffingen op de economie tot nu toe mee te vallen, ze is er wel. De inflatie blijft koppig rond de 3% hangen, de arbeidsmarkt toont hier en daar duidelijke sporen van verzwakking, de kredietmarkten worden hoe langer hoe meer geconfronteerd met wanbetalers. En dus gokken er velen op dat Trump de komende maanden de scherpe kantjes van zijn agressieve tarievenbeleid zal veilen, met als doel de Grand Old Party volgend jaar toch een meerderheid te laten behouden in de beide kamers van het Congres.