De Chinese consument: een lichtpuntje in donkere tijden

Binnenlandse consumptie redt voorlopig de meubelen

In januari en februari gaf de gemiddelde Chinese consument een stuk meer uit dan de maanden ervoor. Iets wat ongetwijfeld voor een zucht van verlichting zorgde bij de overheid. Die zet immers vooral in op het stimuleren van de binnenlandse consumptie om de impact van Amerikaanse tarieven op de export te verzachten. Andere economische cijfers waren immers minder rooskleurig, denk maar aan de stijgende werkloosheid en de dalende fabrieksproductie.

De Chinese Jan Modaal (of Zhāng Sān zoals hij daar heet) spendeerde zijn zuurverdiende yuans vooral tijdens de vakantie voor het Chinese Nieuwjaar. Daarnaast kocht hij ook heel wat elektronica en elektrische auto’s. De verkoop daarvan krijgt een stevige boost van overheidssubsidies bij het vervangen van oudere modellen.

5% economische groei? Verre van simpel 

Ondanks de druk op de export en een langdurige vastgoedcrisis, blijft de Chinese overheid vasthouden aan een economische groei van ongeveer 5% voor 2025. Marktwaarnemers hebben er een hard hoofd in dat dit haalbaar zal zijn.

De recente export- en inflatiecijfers tonen aan dat meer stimulus nodig zal zijn om tot een duurzaam economisch herstel te komen. Naar verwachting zullen de nadelige effecten van hogere Amerikaanse invoertarieven zich de komende maanden ten volle laten voelen, wat een bijkomende rem voor de economie kan zijn.

Turbo op de binnenlandse consumptie?

Als reactie op al dat economisch onheil heeft de Chinese overheid sterkere fiscale en monetaire steun toegezegd, die vooral de binnenlandse consumptie moet aanzwengelen. Daar zit o.a. een uitbreiding van de bovenvermelde subsidies bij.

Die lijken immers een positief effect te hebben op de verkoop, maar de vraag is hoe lang dit blijft duren. De Chinese consument kan immers niet elke maand een nieuwe elektrische auto of smartphone kopen.

Een uitdagend 2025 voor de Chinese economie en beurzen

De werkloosheid steeg in februari tot het hoogste peil in twee jaar, wat geen goed nieuws is voor het consumentenvertrouwen. De extra tarieven van Donald Trump op Chinese goederen hebben de situatie nog verergerd, vooral omdat de export één van de weinige lichtpuntjes was voor de Chinese economie vorig jaar.

Ook de industriële productie slabakte in de eerste twee maanden en vertraagde ten opzichte van december. Dat kan erop wijzen dat de Amerikaanse tarieven zich stilaan beginnen te laten voelen. De vastgoedsector blijft het zorgenkind, met een daling van de vastgoedinvesteringen van zowat 10%  op jaarbasis.

De Chinese economie staat dus voor een bijzonder uitdagend 2025. De stimuli die de overheid implementeert lijken voorlopig de binnenlandse vraag te ondersteunen, maar de vraag is of ze voldoende groot zijn en hoe lang dat effect zal duren.

Het antwoord op die vraag is cruciaal om de richting te bepalen van zowel de Chinese economie als de Chinese beurzen.