Het juiste pilletje voor Wall Street

Hoop op mildere en meer gerichte invoertarieven

Normaal gezien zal Trump op 2 april de wereld trakteren op een nieuwe portie invoertarieven. Maar volgens goedgeplaatste bronnen zouden die gerichter en milder  zijn dan de markt vreest. Ook al voegen diezelfde bronnen er meteen aan toe dat het toch om substantiële maatregelen gaat, de beurzen toonden zich gerustgesteld. Wall Street ging gisteren een heel eindje hoger postvatten en de technologiebeurs Nasdaq deed het daarbij beter dan de  brede beursindex S&P 500.

Daarmee hebben we wellicht ook het meest voor de hand liggende antwoord op de prangende vraag: wat kan die beurzen na de correctie van begin maart terug hoger helpen?  Zoals we hier al tot treurens toe herhaald  hebben: importtarieven zijn geen goede zaak, ook niet voor de Amerikaanse economie. Alles wat suggereert dat Trump hier een beetje gas terugneemt, kan dus voor opluchting zorgen op de beursvloer.

Lagere belastingen: laat maar komen, alhoewel…

Een beetje verder op de tijdsas, we denken dan aan de tweede jaarhelft, zal de aandacht wellicht meer verschuiven naar het belastingluik van het Trump-programma. We weten allemaal wat hij wil: minder belastingen. En inderdaad, als hij alles uitvoert wat hij op dat vlak al voorgespiegeld heeft, zou dat de Amerikaanse economie flink kunnen helpen. En tijdelijk zelfs een antidotum opleveren voor alle pijn die de importtarieven veroorzaken.

Enig minpunt: die belastingverlagingen riskeren de Amerikaanse begroting nog verder in het rood te duwen. Nu al gaapt daar een tekort van meer dan 6% van het bruto binnenlands product. Vraag is hoe de obligatiemarkten hierop gaan reageren. Tot nu toe valt dat mee. En als dat zo blijft, dan kan dat de Amerikaanse beurzen naar de toekomst toe ondersteunen.

Drill, Baby, drill

Het is gemeenzaam bekend: de Amerikaanse president heeft een boontje voor fossiele brandstoffen. Maar hij is niet de enige die de oliekraan wil openzetten. Ook de OPEC+ (OPEC plus Rusland) is het stilaan moe, steeds maar productiebeperkingen te moeten opleggen om de prijs van het zwarte goud op peil te houden. Niet dat het ongelofelijk helpt. De WTI-olieprijs noteert onder de 70 USD per vat. Dat is niet gek veel.

Een kwestie van interpretatie

De vraag is hoe we die lage prijs moeten interpreteren. Anticipeert hij op slechte economische tijden, met weinig vraag naar olie? Dan is dat slecht nieuws. Of anticipeert hij op een forse stijging van het (Amerikaanse) olieaanbod? Dan kunnen we hopen op structureel lagere energiefacturen. Wat de economie (en beurzen) zeker deugd zou doen.

Maar er is nog een derde theorie. Zou die olieprijs niet voor een stuk de energietransitie weerspiegelen, waarbij de wereld steeds meer overschakelt op (groene) elektriciteit?. Van die elektriciteit is er sowieso steeds meer nodig, niet alleen voor elektrische wagens , maar ook voor airco’s en artificiële intelligentie.

Troefkaarten

Wall Street heeft zeker nog een paar troefkaarten. Die zitten voor een stuk  in de handen van een man  die graag van gedacht verandert. En wat de importtarieven betreft kunnen we maar beter hopen dat hij dat ook doet...