Klare taal wordt verkoopsignaal

Wall Street kraakt in zijn voegen

Zoals algemeen verwacht, verlaagde de Amerikaanse centrale bank de kortetermijnrente met 0,25%. Tot zover het goede nieuws. Voorzitter Jerome Powell was echter ongewoon duidelijk: verdere verminderingen zullen afhangen van het succes bij het verlagen van een inflatie die het vertikt om duidelijk naar beneden te gaan.

Die klare taal van Powell gaf Wall Street een ijskoude douche. De drie grote indexen gingen in vrije val en sloten met de grootste dagverliezen sinds vorige zomer. Die rode cijfers waren het gevolg van het vooruitzicht dat de rente volgend jaar een stuk minder zal dalen dan gehoopt.

De commentaren van de Fed maakten ook duidelijk dat ze rekening houden met de mogelijke gevolgen van de verregaande economische hervormingen van de toekomstige Amerikaanse regering.

Het recept van Trump

De agenda van Donald Trump laat immers weinig ruimte voor interpretatie: hogere invoerrechten, het deporteren van illegale immigranten en het verlagen van de belastingen voor massa’s Amerikanen, gaande van uitkeringstrekkers over Joe Sixpack tot de miljardairs van Silicon Valley.

Dit alles zou de inflatie een stevige boost kunnen geven, iets dat meer zou kunnen kosten dan wat de fameuze overheidsbesparingen van Elon Musk opbrengen. En dat zou op zijn beurt geen goed nieuws zijn voor de overheidsschuld.

De obligatiemarkten als behoeders van de overheidsfinanciën

Die Amerikaanse schuld is de voorbije jaren geëxplodeerd van 20.000 miljard USD in 2016 tot ongeveer 35.000 miljard USD nu. De voornaamste oorzaken daarvan waren Trumps belastingverlagingen, steunmaatregelen tijdens en na de pandemie en de infrastructuuruitgaven van Joe Biden.

Beleggers zijn zich bewust van de toenemende schuld en hebben voor een stuk hun conclusies al getrokken. De rendementen op 10-jarige Amerikaanse staatsobligaties stegen tot ongeveer 4,5% na de verkiezingen, konden dan opnieuw wat ontspannen, maar gingen gisteren weer de hoogte in. Dit alles toont aan dat er onrust heerst over de extra schulden die mogelijk nodig zijn om het toekomstige Amerikaanse beleid te financieren.

Als de Amerikaanse staatsschuld helemaal zou ontsporen, bestaat de kans dat de obligatiemarkten hun intrede in de arena maken. Begrotingsdiscipline is niet echt meer in de mode, maar vraag maar aan de voormalige Britse eerste minister Liz Truss wat er gebeurt wanneer de obligatiemarkten revolteren tegen te verregaande overheidstekorten.

Pessimistisch of realistisch?

De VS heeft natuurlijk het voordeel dat de dollar de wereldreservemunt is, maar een kredietverlaging door de ratingagentschappen of een opstand van de obligatiemarkten zouden de rentevoeten toch omhoog kunnen drijven en Trump verplichten om in te binden.

Voorlopig is dit het meest pessimistische scenario, maar de rode cijfers op Wall Street maakten gisteren duidelijk dat de beleggers er toch niet helemaal gerust in zijn. Wordt het in 2025 een “Stairway to Heaven” of een “Highway to Hell”?