Vuurwerk voor Independence Day

Nieuwe hoogtes, zelfde risico’s

Zowel de Nasdaq als de S&P500 noteerden hun tweede opeenvolgende winstweek en staan intussen elk een 7-tal procent hoger sinds de jaarstart. Opvallend, zeker gezien de aanhoudende handelsspanningen. De deadline van 9 juli, waarop het uitstel van nieuwe invoertarieven voor 90 dagen afloopt, nadert snel. Ondertussen wordt ook al geschermd met de datum van 1 augustus, al is het onduidelijk waar die precies betrekking op heeft. Tegelijk zou Trump vandaag nog een aantal mededelingen doen. Die zouden vooral de BRICS landen viseren, of landen die hun politiek daarmee aligneren.  Het belooft dus een volatiele week te worden, tenzij er alsnog een doorbraak komt. Vietnam wist zich alvast veilig te stellen met een handelsdeal—anderen volgen hopelijk snel.

Begin dit jaar leek het beursklimaat in de VS nog op een beginnende berenmarkt, met een correctie van bijna 20% na de start van Trump’s tarievenoorlog in april. Intussen zijn die verliezen meer dan goedgemaakt, geholpen door sterke economische cijfers en een (tijdelijke) de-escalatie in het handelsconflict.

Een beloftevolle “Big Beautiful Bill”

Naast het handelsbeleid voert Trump ook het fiscale tempo stevig op. Zijn regering wist met een nipte meerderheid een nieuwe belastingwet door het Congres te loodsen—de zogenoemde One Big Beautiful Bill. Het wetsvoorstel bouwt verder op de belastingverlagingen uit Trumps eerste termijn en voegt daar nieuwe stimuli aan toe.

De stemming in de Senaat eindigde op een 50-50 gelijkspel, waardoor vice-president J.D. Vance de doorslag moest geven. Trump noemt het een overwinning voor de Amerikaanse middenklasse, al lijken vooral hogere inkomensgroepen te profiteren van de ingrepen.

Wie betaalt de rekening?

Zoals altijd duurt het feest maar zolang het geld stroomt. De kostprijs van deze fiscale stimuli wordt geraamd op meer dan 1 biljoen dollar. Dat zou de Amerikaanse schuldratio stevig kunnen doen oplopen. In een tijd waarin beleggers steeds waakzamer worden voor onhoudbaar begrotingsbeleid—denk aan de Britse ervaring met stijgende rentes na fiscale losbandigheid—blijft ook de VS niet immuun voor markttwijfel.

Die nervositeit vertaalt zich ook in een verzwakte Amerikaanse dollar. De munt verloor dit jaar al meer dan 10% tegenover een korf internationale valuta. Voor exporterende bedrijven is dat positief, maar het vergroot tegelijk de druk op het monetaire beleid. 

Desondanks lijkt de VS nog enige tijd te kunnen zullen profiteren van de dollar’s status als reservemunt van de wereld. We zien dat heel wat investeerders, net als onder andere verschillende centrale banken, toevlucht zoeken in onder andere goud. De regeringen van andere belangrijke munten zoals de euro en Chinese yuan proberen aan invloed te winnen maar tot nog toe lijkt de heerschappij van de dollar gevrijwaard. 

Powell in een spreidstand

Trump blijft openlijk aandringen op renteverlagingen door de Federal Reserve en liet al meermaals verstaan dat hij voorzitter Jerome Powell liever ziet vertrekken. De sterke jobcijfers van afgelopen vrijdag geven Powell echter ruggensteun om de rente voorlopig hoog te houden.

De Fed moet laveren tussen twee vuren: de economie beschermen tegen de negatieve impact van een handelsoorlog (wat pleit voor lagere rentevoeten), én tegelijk vermijden dat fiscale stimulus tot oververhitting leidt (wat net een hogere rente vereist). Geen eenvoudige opgave, zeker met een president die geen blad voor de mond neemt.

En deze week?

Alle ogen zijn gericht op de deadline van 9 juli en de communicatie die vandaag nog zal volgen. Komt er een akkoord over de tarieven of escaleert het conflict opnieuw? Als er geen handelsakkoorden komen tussen de grootste economische blokken, verwachten we een volatiele zomer, die mogelijks opportuniteiten met zich kan meebrengen