Een nieuw tijdperk van gerantsoeneerde grondstoffen… schaarste en opportuniteiten

Geopolitieke spanningen en te weinig investeringen

Globalisering was ooit synoniem voor een onbeperkte toegang tot grondstoffen, maar maakt vandaag plaats voor een tijdperk van rantsoenering en strategische rivaliteit. De hoge invoerheffingen, geopolitieke conflicten en haperende toeleveringsketens maken ons duidelijk hoe kwetsbaar de economieën zijn voor kritieke metalen en energie. Jarenlang hebben lage grondstofprijzen ertoe geleid dat er geen animo was voor investeringen in nieuwe mijnen of infrastructuur. Dat resulteert vandaag in een structureel onevenwicht: de vraag explodeert (aangevuurd door de energietransitie, technologie en dedollarisatie), terwijl het aanbod moeite heeft om bij te blijven. De prijzen van goud, zilver, koper of zeldzame aardmetalen vliegen de hoogte in, en deze trend zal waarschijnlijk aanhouden totdat er nieuwe productiecapaciteit ontstaat, mogelijk pas over een paar jaar.

Edele en industriële metalen: twee dynamieken, hetzelfde elan

Twee verschillende krachten duwen de metaalprijzen de hoogte in. Enerzijds profiteren de edelmetalen (goud, zilver) van een ongekend enthousiasme bij de centrale banken en staten die minder afhankelijk willen zijn van de dollar. Vooral goud breekt historische records, enerzijds ondersteund door deze institutionele vraag en anderzijds door zijn status als veilige haven in onzekere tijden.

De koersen van de industriële metalen (koper, aluminium, tin, lithium, kobalt) worden dan weer aangedreven door de energietransitie en de technologische revolutie: elektrische voertuigen, zonnepanelen, batterijen en groene infrastructuur verbruiken gigantische hoeveelheden energie. Met een doorlooptijd van 5 tot 10 jaar om een nieuwe mijn te openen, blijft het aanbod krap en zullen de prijzen niet gauw zakken.

Risico's en volatiliteit: een markt onder hoogspanning

Hoewel de vooruitzichten positief zijn, lopen beleggers verschillende risico's. Een economische recessie kan een domper zetten op de industriële vraag, terwijl afnemende geopolitieke spanningen goud minder aantrekkelijk kunnen maken. Ook speculatie versterkt de volatiliteit: futuresmarkten en speculatieve fondsen kunnen de koersbewegingen op korte termijn alle kanten doen uitgaan. Ten slotte kunnen sommige tekorten (bijvoorbeeld door gesloten mijnen) krimpen wanneer de capaciteit weer aantrekt.

Ondanks deze onzekerheden vertoont de lange cyclus een opwaartse trend. Of zoals het gezegde op de markten luidt: "de beste remedie voor lage prijzen is lage prijzen". Na een decennium van onderinvestering (2008-2020) zal de inhaalbeweging traag verlopen, wat een venster van kansen biedt voor geduldige beleggers.

De beste beleggingsaanpak? Diversificatie en gerichte blootstelling

Om van deze trend te profiteren zonder zichzelf bloot te stellen aan buitensporige volatiliteit, kunnen doorsnee beleggers verschillende strategieën toepassen. Ze kunnen bijvoorbeeld focussen op een specifiek thema zoals goud, koper, zilver of zeldzame aardmetalen via instrumenten die een directe en liquide blootstelling bieden. Een evenwichtige benadering (een mix van edelmetalen, industriële metalen en energie) laat toe de risico's te egaliseren. Aandelen van mijnbouw- of raffinaderijbedrijven kunnen mooi presteren wanneer de prijzen stijgen, zij het met een verhoogd risico.

Tot slot jaagt ook het thema batterijen of groene infrastructuur (wind, zon) de vraag naar kritieke metalen aan. In elk geval wordt een gematigde allocatie (5-15% van de portefeuille) aanbevolen, niet alleen om in lijn te zijn met het risicoprofiel van de portefeuille, maar ook om te profiteren van het opwaartse potentieel zonder de globale strategie uit balans te brengen.

De grondstoffen betreden een ‘super bull cycle’, gedreven door de geopolitiek, energietransitie en jaren van ondermaatse investering. Zolang de risico's (recessie, volatiliteit) blijven bestaan, kan een gediversifieerde blootstelling profiteren van deze duurzame trend – op voorwaarde dat men naar de lange termijn kijkt.