Een onzichtbare bondgenoot

Inflatie netjes op 2%

De Europese inflatie bleef in juli op jaarbasis op 2% hangen. Daarmee staat ze netjes op het peil waar de Europese Centrale Bank ze het liefst ziet. Licht stijgende prijzen geven de consument immers een reden om eerder vandaag iets te kopen in plaats van te wachten tot volgend jaar. En voor bedrijven blijft het prijspeil voldoende stabiel om plannen te maken en te investeren. Met andere woorden, een inflatie van rond de 2% is doorgaans niet slecht voor de economie. 

Onduidelijkheid over Amerikaans-Europese deal

Al heeft die economie wel nog meer brandstof nodig om goed te draaien. Een stabiel handelsklimaat bijvoorbeeld. En dat is er vandaag allerminst. Europa mag dan wel een deal gesloten hebben met de VS, beide partijen blijken de tekst vandaag heel anders te interpreteren. En dat maakt het des te moeilijker om de losjes overeengekomen principes uit te werken tot een tekst waar iedereen weet waar hij staat. Bij sommigen begint dat aardig op de heupen te werken. Denk maar aan de  Duitse autosector. Die zou maar wat graag de in het akkoord voorziene 15% Amerikaanse importbelasting betalen in plaats van de huidige 27%. Maar daarvoor heb je wel een definitieve en door alle partijen en landen goedgekeurde tekst nodig. 

Trek het je niet aan

De beurzen lijken zich van dit alles weinig aan te trekken. Ze hebben er al bij al een mooie zomer op zitten. Dat is bij ons zo, maar ook in de VS. De wereld mag dan bol staan van de onzekerheid, niemand die het ernstig neemt. Het komt allemaal wel goed. Stuurt de Amerikaanse president van tijd tot tijd enigszins verontrustende boodschappen de wereld in, er bestaat een gerede kans dat hij daar twee uur later een heel andere uitleg aan geeft. Helaas geldt dit ook voor zijn geruststellende boodschappen. 

Het voordeel van onduidelijkheid

Hoe dan ook: het valt allemaal moeilijk te plaatsen. Nu geeft die onduidelijkheid  Trump ook een voordeel. Daar niemand weet waarvoor hij precies staat, kan hij met iedereen blijven praten. Hij  zit daarbij ook op een goede plaats, met name die van de machtigste man ter wereld. Hij praat met Poetin en Zelensky. En dat heeft de voorbije dagen alvast een sprankeltje hoop doen ontstaan op een potentieel einde van het bloedige conflict in Oekraïne. Concreet is er niks. Maar ergens leeft het idee dat je niet kan blijven topontmoetingen organiseren; waar de gasten zich uitputten om de gastheer te bedanken en niemand bij thuiskomst nog lijkt te weten wat er nu eigenlijk beslist is. Ergens moet er toch een vleugje vooruitgang zijn. 

Een onzichtbare bondgenoot: de overdaad aan cash

Ondertussen flirten de beurzen met recordniveaus. Zeker, van tijd tot tijd vallen ze een beetje terug. Maar wat vooral opvalt is hun weerbaarheid. Stoer trotseren zij de forse tegenwind.   Wat daarbij zeker helpt is de overvloed van cash die nog op zoek is naar een geschikte belegging. Zeker nu de kortetermijnrente dalende is. De obligatiemarkten bieden een zeker perspectief, maar lijken iets van hun aantrekkingskracht in te boeten, nu staten weinig terughoudendheid tonen om hun schuldniveaus verder op te pompen. En dus komen nogal wat beleggers finaal op de beursvloer terecht. Wij hebben altijd geleerd dat beurzen niet van onzekerheid houden, maar dit jaar lijken zij daar opvallend weinig last van te ondervinden.