Hoe verteren de Aziatische reuzen de Amerikaanse importheffingen?

India krijgt nog extra heffing opgespeld

De Amerikaanse démarche bij de Russische regering om toch tot een staakt-het-vuren te komen in Oekraïne heeft weinig concreets opgeleverd.  Om de druk op te voeren besluit Trump de landen die veel business doen met de Russen het leven extra zuur te maken. Zo krijgt India, dat het gros van zijn militair materieel in Rusland koopt en samen met China de grootste afnemer is van Russische olie, van Amerika voor een heleboel goederen binnenkort een extra importtarief van 25% aan de broek gesmeerd.  Dit komt bovenop de 25% die het land al sinds begin deze maand moet betalen. Het nieuws zette de roepie en de Indische beurs opnieuw onder druk. 

In Japan mikken ze op extra steunplannen   

In Japan, dat ondertussen ook 25% importtarieven betaalt, wordt vooral gerekend op een nieuwe steunplannen van de overheid om de tarievenschok op te vangen. De precieze omvang ervan is nog onbekend, Maar het zou volgens waarnemers wel eens kunnen uitkomen op 10% van het voor dit jaar voorzien overheidsbudget.  Opmerkelijk, als je weet dat nu al een kwart van dat budget gebruikt wordt om rentelasten op de staatsschuld te betalen. Toch lijken ze die extra overheidscenten  op de beurs geen slecht idee te vinden. In ieder geval hield  de Japanse beurs de voorbije maand beter stand dan de Indische. 

China gelooft in eigen sterkte

Met China is Trump voorlopig wat voorzichtiger, toch waar het nieuwe maatregelen betreft. China is dan ook machtig. En het heeft een deal met Amerika op zak. Een deal die eerder een voorlopig staakt-het-vuren is in de handelsoorlog die de twee uitvechten. En over een verlenging van dat staakt-het-vuren, of een meer definitief akkoord, wordt momenteel stevig onderhandeld. China houdt een paar mooie troeven achter de hand. Denk onder meer aan zijn dominante positie in de markt van zeldzame aardmetalen.  Anderzijds zou het land wel af willen geraken van die 30% importtarief  uit de eerste deal. Want die eisen toch hun tol.

Op basis van de laatste, voor juni gepubliceerde cijfers is het Amerikaanse handelsdeficit ten opzichte van China terggevallen tot het laagste niveau sinds 2004. De voorbije vijf maand daalde het met liefst 70% tot 9,5 miljard USD. Dat doet pijn. Zeker nu de binnenlandse Chinese markt het moeilijk heeft en export dus extra belangrijk is. Verwacht  wordt dan ook dat de People bank of China de volgende maanden een verdere versoepeling van het monetair beleid zal doorvoeren. 
Opvallend bij dit alles. Ondanks alle tarievengeweld zijn de Chinese beurzen dit jaar fors gestegen. Zowel in Shangai als Hong-Kong. Er mag dan al veel geschreven worden over de deglobalisering, de facto kan de wereldmarkt voor velerlei goederen moeilijk om China heen. Denk maar aan autobatterijen, windturbines, maar ook computerschermen en gsm’s. In combinatie met waarderingsparameters die voor vele sectoren een stuk gunstiger liggen dan de Amerikaanse, levert dat geen zo’n slecht plaatje op. Toch als de internationale politieke evolutie het toelaat met elkaar zaken te blijven doen.